جای خالی تقویم فرهنگی در مازندران

واژه روز-نداکلائی: وقتی تقویم رسمی کشور را بازمیکنیم تا از روزهای تعطیل و نامگذاریهای هر ماهش باخبر شویم ناخودآگاه مازندران به یادمان میآید که چرا تقویم فرهنگی در استان نداریم!
جای خالی تقویم فرهنگی در استان مازندران واقعا خالی است، تقویمی که در آن بزرگان شعر، ادب، هنر و علم را گرامی بداریم و به فرزندان خود بیاموزیم که میتوانند در هر حوزهای فردی را به عنوان الگو و منش رفتاری و زندگی خود قرار دهند.
در گوشهای از این تقویم یادی از منوچهر ستوده پدرجغرافیای تاریخی ایران داشته باشیم و در این وانفسای شلوغی استفاده از فضای مجازی، حداقل گوشه چشمی به کتاب از آستارا تا استرآبادش بیاندازیم و برگی از کتاب ده جلدیاش را باز کنیم و بخوانیم.
چه خوب میشود که تقویم فرهنگی ما را به یاد آیینهای سنتی روستاهای مازندران، مانند «برفچال» بیاندازد و در خیال خود با اهالی روستا برفهای سفید را انباشته کنیم و درون چاه بیاندازیم یا اینکه تصویری از مردان اسب سوار را که در «جشن تیرگان» شرکت کردهاند، بر دیوار شهر نصب کنیم و یادی از این آئین کهن گرامی بداریم.
می توانیم تقویم فرهنگی را در مدارس، آموزشگاهها، پارکها و سایر مراکز عمومی به نمایش درآوریم، در آن زمان بیشک اشعار «نیما» به عنوان شاعری که از دل مردم برخواسته است بیشتر بر سرزبانها میماند و شیرینیهای محلی آئین سنتی «تیرماسیزده شو» میزبان مسافران و گردشگران بیشتری است و مازندران سفره سبز مهمانی خود را بر روی گردشگران بیشتری پهن میکند.
شاید تقویم فرهنگی مازندران با گرامیداشت یاد« احمدمحسن پور قادیکلائی» موسیقیدان روشندل که بنیانگذار نخستین فرهنگخانه مازندران است، نوری سفید بر دل دانشآموزان و جوانان روشندل استان بگشاید و امیدی برای تشویق آنان به سمت تحقق آرزوها و امیال درونیشان برافروزد.
بیشک گرامیداشت بانوان در تقویم فرهنگی استان ارزشی بیشتر به شعارهای ما در حمایت از این قشر میبخشد و میتوانیم یاد و نامی از بانو «مکرمه قنبری» نقاش چیره دست روستائی را نمادی از تکریم بانوان در تقویم بگنجانیم.
در کنار آن خاطره «سیدحسن فلاح نوشیروانی و مرحوم عبدالحمید داراب» را که نمادی از خیرین فرهنگی استان هستند را ورق بزنیم و خیرینی برای فردای این مرزو بوم بسازیم.
مسلما تقویم فرهنگی مازندران میتواند هویت بومی مردم استان را غنا بخشد و «روز مازندران» را بر ذهن و دل تمامی اقشار جامعه که کولهبار سفرشان از تبرستان میگذرد، نقش بندد.
بیشک نوشتن تقویم فرهنگی استان با همکاری مراکز پژوهشی و علمی مازندران کاری سهل است و نیاز به منابع مالی خاصی هم ندارد، تنها همت متولیان فرهنگی و دغدغهمندان این حوزه را میطلبد که نگارنده سعی در کمک به انجام این کار را دارد.
