خلیل طهماسبی اخرین بازمانده موسیقی چوپانی مازندران درگذشت
به گزارش واژه روز به نقل از کانال تلگرامی (هاوست): خلیل طهماسبی عمران معروف به عمو خلیل در سال ۱۳۳۴ درقریه سنگچال آمل متولد شد. پدرش حسینعلی علاوه بر نواختن للوا و مهارت در هنر چوب تراشی، لحنی بسیار دلنشین داشت و نغمات و آوازهای مازندران را به خوبی می‌دانست و میخواند . مادرش نازخانم نور محمدپور عمران نواجشهای عاشقانه و گَهره سری‌ها را با صدای خوشی میخواند و اصطلاحات و مثلهای مهجور، به وفور در کلامش جاری بود . عمو خلیل از کودکی به کار گالشی گمارده شد و نواختن للوا را با سازی که پدرش برای او ساخت آغاز نمود و بعدها للواهای خودش را خود می‌ساخت. در شش سالگی صدای سازش مورد توجه اطرافیان قرار گرفت و سپس با گوش‌دادن به صدای للوای گالشها و چوپانانی که قطعات للوایی را به درستی میشناختند و مینواختند، به دانسته‌ها و توانایی خود در ساز افزود و سپس با الهام از طبیعت بکر ، جنگل و کوهستان محل زندگی و کارش، تحولی شگرف در اجرای قطعات چوپانی للوا بوجود آورد. سالها بعد که عمو خلیل همچنان به شغل گالشی مشغول و از همه لوازم ارتباط جمعی از جمله رادیو ، تلفن و غیره به دور بود و قطعات للوایی گذشتگان را صیقل میداد، صدای جادویی و بکر للوای او به گوش علاقه‌مندان از جمله پژوهشگران و آهنگسازان موسیقی مازندران رسید و از آن پس با دعوت از ایشان در پژوهشها و همایشهای بومی، صدای سازش را به گوش جمع بیشتری از مردم رساند و پژوهشگران و آهنگسازان به سراغش رفته و به ثبت و ضبط آثارش پرداختند و در تنظیمات و خلق آثاری جدید از آن بهره جستند ، از نواخته‌های او الهام گرفته و یا بخشهایی از آن را عینا در آثار خود استفاده کردند. نام خلیل طهماسبی به عنوان آخرین بازمانده از نسل مختابادهای قدیم، به عنوان گنجینه زنده بشری در زمره نادر کاران موسیقی شبانی مازندران، در لیست میراث ناملموس کشور به ثبت رسید.
