یادی از استاد «ابوالحسن خوشرو»
رفتی و نمی‌شوی فراموش...
تاریخ 16 تیر 1399 ساعت 14:01:01
منبع: واژه روز
کد خبر: 000820
مهدیه کیهانی- واژه روز: داغ از دست دادنِ «ابوالحسن خوشرو» در آخرین روزهای سال 1398 همچنان برقرار و تازه است و شنیدن گاه و بی‌گاه صدای اصیل و آشنای او روزهای خوب گذاشته را به ذهن متبادر می‌کند. گذشته‌ای که گویی هزاران سال از ما دور است و هرگز دوباره به دست نخواهد آمد.
در آرشیو ویدئوها و فایل‌های شنیداری‌ای که از ابوالحسن داشتم می‌گشتم که به این ویدئو برخوردم. رونمایی آلبوم «شاباجی» بود؛ سال 1397. استاد هفته‌های اول دورۀ درمانش را سپری می‌کرد و گاه‌گاهی کسل و رنجیده می‌شد. نگرانِ حضورش در مراسم بودم و از این بابت چندین بار با دختر و عروسش تماس گرفتم. با نسیم خانم -همسر استاد خوشرو- هم تلفنی گفت‌وگو داشتم و از ایشان خواستم افتخار دهند و در مراسم رونمایی حضور داشته باشند. ایشان دعوتم را اجابت کردند اما تاکید داشتند که استاد برای اجرا آماده نیست.
اما ابوالحسن آمد و بر صحنه رفت و با صدای وسیع‌اش، جانِ رنجیده‌مان را به اشتیاق آورد.
این ویدئو و صدایی که از حنجرۀ ابوالحسن به محیط گسترده می‌شود فراموش‌ناشدنی و تکرارناپذیر است. او هرگز نمی‌میرد. او هماره زنده است.
