مستند نیمه تمام استاد انوشه به پایان می‌رسد
به گزارش واژه روز به نقل از ایرنا، «سید مهدی حسینی» درباره ساخت مستندی درباره استاد فقید حسن انوشه اظهار کرد: زمینه ساخت مستند استاد انوشه به میانه سال ۱۳۹۴ برمی‌گردد؛ زمانی که به عنوان نویسنده و پژوهشگر با ایشان دیداری داشتم و کمی بعد به عنوان نویسنده مقالات در آخرین کار ایشان یعنی سرپرستی دانشنامه مازندران افتخار همکاری تنگاتنگ.
وی افزود: بزرگواری و خوش محضر بودن استاد انوشه سبب شد این دیدارها با فاصله کوتاهتر و صمیمی‌تر ادامه یابد. حاصل آمد و شدها برای من جدا از آموخته های فراوان در حوزه کتابشناسی و دانشنامه نویسی، دیدن نشانه هایی در کار و زندگی او بود که در کمتر کسی دیده بودم و این ویژگی‌های منحصربه فرد در واقع انگیزه اولیه من برای ساخت مستند پرتره او بود.
کارگردان مستند استاد انوشه گفت: از همان ابتدا که موضوع را با استاد مطرح کردم با لطفی که به بنده داشتند پذیرفتند ولی بخاطر فروتنی و مناعت طبع و خضوع فراوان هر بار مرا از ادامه کار پرهیز می داد و تاکید می کرد که مثلا این کار چه فایده ای دارد؟ یا مگر من که هستم که می خواهی فیلم مرا بسازی؟ اما هر بار در مواجهه با این سخنان فروتنانه استاد، انگیزه من برای این کار چندبرابر می شد و بر تصمیمم استوارتر می شدم.
حسینی توضیح داد: روال کار او و روحیاتش اجازه فیلمبرداری پیوسته نمی‌داد و برای اینکه استاد اذیت نشوند به اجبار باید مرحله به مرحله با ایشان همراه می شدم. بنابراین پس از آغاز فیلمبرداری و مستندسازی در اردیبهشت ۹۵ کار فیلمبرداری در طول این سال‌ها ادامه داشت.
استاد به شدت پرکار بود و در این یک سال اخیر هم رنج بیماری سرطان توان جسمی ایشان را کاسته بود. ولی نه از حجم کار کم کردند و نه فرصت استراحت را زیاد. او خود را وقف فرهنگ و تاریخ ایران کرده بودند.
وی گفت: او جلوی دوربین هم با خودش در صلح بود. در جامعه امروز که خشم اجتماعی، افراد را در معرض خشونت های ناخواسته با خود و دیگران قرار می دهد مواجهه با این ویژگی در نادره اشخاصی مانند استاد انوشه می تواند پیام این فیلم مستند برای مخاطبان محترم باشد که این سبک زندگی و همزیستی با کتاب سبب آشتی درونی و بیرونی خواهد بود.
وی تاکید کرد: درگذشت استاد خیلی غافلگیر کننده و ناباورانه بود و عملا ساخت و آماده سازی فیلم را نیز متوقف کرد. ولی با این پیش آمد ناگهانی اراده برای اتمام این مستند در من زنده است و قطعا مرگ او پایان راه نیست.
حسینی خاطرنشان کرد: می کوشم با همه داشته ها کار این مستند را به پایان برسانم و ایمان دارم کار خوبی خواهد شد. آشنایی با این انسان های بزرگ، امید به زیستن و انگیزه برای حفظ و پیشبرد فرهنگ و زبان ایران را در مردم زنده نگه می دارد و امروز یک ضرورت است چون انسانهایی مانند استاد انوشه بسیار نادرند.
«حسن انوشه» دایرةالمعارف نویس، مترجم و پژهشگر حوزه فرهنگ، تاریخ و زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی متولد سال ۱۳۲۳ در شهر بابل استان مازندران بود که پس از پایان تحصیلات در مقطع دکترای رشته زبان و ادبیات عربی به پژوهش مشغول شد. او حدود ۱۵ جلد کتاب ترجمه کرده و بیشتر از ۲۵۰۰ مقاله برای دائره‌المعارف‌ها، بخصوص دائره‌المعارف تشیع نوشته است.
تاریخ ایران کیمبریج، دانشنامه ادب فارسی، دانشنامه ناشنوایان، تاریخ غزنویان، ایران و تمدن ایرانی از جمله آثار این نویسنده است.
زنده یاد انوشه ۲۳ فروردین ۱۳۹۹ در سن ۷۶ سالگی به علت بیماری سرطان درگذشت.
