- مازندران - نامه سرگشاده مدیران جشنواره فیلم وارش به استاندار مازندران

به گزارش واژه روز، الهه نوبخت، عباس ابوالحسنی، سید رضا صائمی، حامد بارئی طبری، مرتضی رنجبران، مرتضی کاظمی‌نیا، رضا الماسی، جواد صاحبیان، محسن جان‌بابایی، حسن طنابی، میکاییل حقانی مدیران جشنواره هستند که همراه با مهدی قربانپور در نامه به استاندار مازندران خواستار حل مسائل مالی این جشنواره شدند.

در این نامه خطاب به استاندار مازندران آمده است:
با احترام فراوان و تأسف بسیار، پرونده مالی نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم وارش، پس از حدود 9 ماه هنوز بسته نشد و با وجود وعده‌های مستمر نهادهای دولتی و قول و دستور حضرتعالی و پیگیری فراوان، هنوز بخش قابل توجهی از تعهدات جشنواره بدون پرداخت مانده است. جای بسی تأسف است که نخستین جشنواره موضوعی فیلم کوتاه ایران و قدیمی‌ترین و مهم‌ترین رویداد فرهنگی استان مازندران هنوز، بدهکار هنرمندان، مدیران، مشاوران و زحمت‌کشان خدوم و نجیبش باشد. جشنواره‌ای که در نتیجه کوتاهی مدیران وقت منجر به توقفی حدود 5 ساله شد، در دوره نهم با پی افکندن دوباره پایه‌های فروریخته‌اش، در کوتاه‌ترین زمان ممکن (طی 6 ماه) نه تنها به جایگاه اصلی‌اش بازگشت، بلکه کوشید استانداردهای یک جشنواره بین‌المللی را نیز تحقق بخشد و نقطه عطف خبری رسانه‌های داخلی و خارجی شود.
این جشنواره می‌توانست مانند دوره‌های پیشین به صورت محدود برگزار شود و ابعاد بین‌المللی نیابد و از گستردگی استانی در اجرا صرف نظر کند که طبیعتاً دستاوردی چنین نیز نمی‌داشت. اما جشنواره نهم وارش با بهره‌گیری از ظرفیت‌های فرهنگی-هنری بومی و به دلیل تأکید حضرتعالی، گستره‌ای استانی را پذیرفت و برگزاری اکران فیلم‌ها و کارگاه‌های آموزشی در شهرهای ساری، بابل و رامسر باعث رونق فضای فضای فرهنگی استان شد.
در حقیقت برگزاری کیفی این دوره توانست برند خدشه‌دار شده وارش را احیا کند و جایگاهش را میان جشنواره‌های بین‌المللی کشور بازیابد و اعتباری دوچندان به آن ببخشد. جشنواره وارش، به لحاظ کمی و کیفی، اکنون با جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان در مقام قیاس قرار گرفته است؛ اما دریغ از کمترین شباهت در نوع نگاه و حمایت استانی و شهری میان این و آن.
مساعدت نکردن مدیران شهری و نمایندگان مجلس و تحقق نیافتن وعده مساعدت‌های استانی برای برگزاری مهم‌ترین رویداد فرهنگی-هنری استان که رقم مشارکت را بعضاً تا 4 درصد تقلیل داده حکایت غریبی است که نه تنها مایه شرمساری ما نزد دوستان و همکاران شده، بلکه خسارت جبران‌ناپذیری برای نیروی انسانی جوان و نوجوانی است که مهربانانه به یاری‌مان آمدند و دست دوستی‌مان را فشردند و در مسیر تحقق رؤیای‌شان گام نهادند و می‌پندارند متولیان امر فرهنگ‌، خانه آرزوهای‌ فرهنگی‌شان را به تندباد سیاست‌ورزی خراب نمی‌کنند.
این نیروی انسانی کارآمد، که در میان‌شان نخبگان فرهنگی و هنری کم نیست، از ظرفیت‌های استان هستند و با عشق و نوآوری و هنرمندی این مسیر دشوار را پیمودند و به هیچ وجه بی‌مهری و بی‌توجهی و اِعراض مسئولیت را از مسئولان و متولیان امر توقع ندارند.
گزافه نیست اگر جشنواره نهم را تخصصی‌ترین دوره ادوار جشنواره وارش و جشنواره‌های مشابه در کشور بنامیم؛ شورای سیاستگذاری متخصص، به‌کارگیری نیروهای تخصصی حوزه سینما، خبررسانی ملی و بین‌المللی با استفاده از خبرنگاران تخصصی هنری، ایجاد زیرساخت‌های فناوری اطلاعات با توان نیروهای متخصص بومی، راه‌اندازی پورتال الکترونیکی برای استفاده از مشاوران انتخاب جشنواره، طراحی پنل‌ها و نشست‌های تخصصی برای آموزش علاقه‌مندان، معرفی ظرفیت‌های هنری ویژه مازندران در قالب برنامه‌های آیینی و برگزاری نمایشگاه‌های هنرمندان ممتاز استان، ایجاد ظرفیت‌های جدید گردشگری با دعوت از مهمانان و هنرمندان خارجی و داخلی در روزهای جشنواره، و بسیاری از برنامه‌های جنبی دیگر در برنامه‌های نهمین جشنواره فیلم وارش گنجانده شد و به خوبی نیز شاهد اجرای آن بودیم.
جناب آقای استاندار! این همه نتیجه تأکیدات حضرتعالی و اصرار فراوان شما برای برگزاری بهترین رویداد فرهنگی-هنری مازندران بود. همه دیدند که هنر به وظیفه ذاتی خود عمل کرد و 5 شبانه‌روز حال خوب و امیدبخش و بسی بیشتر از این زمان، شور و نشاط و همگرایی را برای مردم هنردوست مازندران و مدعوین و مهمانان از دیگر نقاط ایران و جهان فراهم آورد. همه‌گان شنیدند که رکورد بیشترین ثبت‌نام فیلم (3300 فیلم) در بین جشنواره‌های مشابه، سهم جشنواره نهم وارش بود که شامل ایران و کشورهای حوزه تمدنی میراث مشترک و حوزه دریای کاسپین می‌شد.
به مدد قرار گرفتن بخش جنگل‌های هیرکانی در میان بخش‌های این دوره و ارائه فیلم‌های این بخش بود که ثبت جنگل‌های هیرکانی در کمیسیون ملی یونسکو پس از سال‌ها محقق شد. اما پس از گذشت حدود 9 ماه، هنوز هیچ‌کس ندیده و نشنیده که نهادهای دولتی استانی و شهری و بخش‌های خصوصی معرفی شده توسط مسئولان ذیربط، مطابق وعده‌های‌شان عمل کنند.
رنج این انتظار وقتی تلخ‌تر است که شاهدیم به دلیل این بی‌توجهی، برگزاری دوره دهم جشنواره بین‌المللی فیلم وارش و محل برگزاری آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. غم‌انگیز است که با وجود این شرایط، اِعراض برخی مدیران شهری و استانی از دستورات شما و مکاتبات دبیر جشنواره، بدل به نوعی مواجهه قدرت و سهم‌خواهی سیاسی شده و بعید نیست که پیامدهای این تنگ‌نظری‌ها مخاطراتی بیش از آنچه پیش‌تر آمد، داشته باشد.
جشنواره وارش در حالی با بی‌مهری داخلی (استانی و شهری) روبه‌رو است که با استقبال و تشویق خارجی مواجه شده و این مسئله به رغم ظاهر شادی-آفرینش، برای ما شادی‌بخش نیست.
جناب آقای استاندار! از شما به عنوان مدیر عالی استان و چهره‌ای فرهنگی انتظار می‌رود در کوتاه‌ترین زمان تمهدیدات لازم را برای پرداخت معوقات، در شکلی عملی و اجرایی فراهم کنید. نگذاریم طراوت وارش، در سایه سیاست‌زدگی و بی‌مهری، مکدر شود. به امید سربلندی فرهنگ و هنر تبرستان.»